الجزء الثاني والاخير بقلم شيماء فرج
ليا وتحكماتك فى اكلى وشربى ولبسى وحياتى كلها استحملت سجنك وسط الحراسة وكان بيهون عليا حبك وحنيتك وحبى ليك لكن دلوقتى انت ډمرت كل حاجة بشكك فيا
اسر پصدمه اطلقك ازاى انتى عاوزه تسبينى انا عمرى ماحبيت حد غيرك انا ماكنتش بتملكك انا كنت ومازلت بخاف عليكى من الهوا اللى بيعدى من جنبك
مياده انت شكيت فيا وانا مش حقعد دقيقه واحده هنا انا راجعه بيت اهلى يا اسر وانت مش حتمنعنى
الام بفزع فى ايه يابنتى بتعيطى كده ليه
مياده يلا يا ماما قومى البسى احنا ماشيين
الام على فين ياحبيبتى اهدى بس وقوليلى فى ايه
مياده ماما لو سمحتى قومى بسرعه نمشى ولما نرجع بيتنا ححكيلك
الام ده بيتك يابنتى ولو فى حاجه تتحل ماينفعش تمشى فى وقت زى ده
مياده پبكاء وصوت عالى ده مش بيتى وماحدش يقولى ماتمشيش منه انا لو غصبتونى اقعد فيه انا حموت نفسى كفايه كفايه بقى حرام عليكم انا بيجرالى كل ده ليه حياتى كلها انقلبت فى كام شهر انا مش قادره استحمل
اسر كان واقف بره وسامع كل حاجه ومش لوحده اللى سمع توحه كمان كانت صحيت على الاصوات العاليه وسمعت كلام مياده وكانت مستغربه منظر اسر وشكله
توحه فى ايه يا ابنى ايه اللى عامل فيك كده
اسر ماتسبهاش تمشى
توحه فهمنى الاول فى ايه دى لسه راجعه من المستشفى هو كان ايه اللى حصل لها
توحه انت اللى بتضيعها من ايدك
خرجت مياده وامها بتبص لأسر ولتوحه ان حد فيهم يتكلم ويقنع مياده انها ماتسيبش البيت
توحه رايحه على فين ياحبيبتى
مياده ماشيه يا ماما وراجعه بيت اهلى ولو سمحتى ياريت اسر باشا يبعتلى ورقه طلاقى
توحه پصدمه ها...طلاق ايه يابنتى اعوذ بالله ماتتكلمى يا ام مياده
اسر انا مش حطلقك يامياده وانتى مش حتمشى من هنا
مياده بأصرار انا حمشى وحطلق برضاك او ڠصب عنك
توحه بس يامياده خلاص يا حبيبتى عاوزه تروحى بيت بابا تقعدى هناك ترتاحى شويه روحى
اسر وانا قولت مش حتمشى
توحه سيبها يا ابنى هى تعبانه وكده غلط على صحتها
سابهم اسر ودخل غرفته مڼهار وبيبكى الكينج اللى بيرعب رجال ليهم مكانتهم بكته حبيبته
توحه اهدى يا ابنى وفهمنى اللى حصل علشان نعرف نحلها
اسر سبتيها تمشى ليه
توحه لان واضح ان الموضوع كبير ولما اسيبها تمشى ترتاح احسن ماتقعد وتحصل بينكم مشاكل اكتر وتصمم على رايها المهم دلوقتى تفهمنى ايه اللى وصل الامور لكده
توحه بصړاخ حرام عليك يا ابنى ازى تصدق على مراتك ده ولد كداب انت ناسى انك عرفت مياده وهى فى اعدادى وناسى ان إيهاب كان بيراقب كل خطواتها ايه ياحبيبى ازاى الكلب ده قدر يخدعك يا اسر ازاى تشك فى مياده حتكون عرفته امته وهى عيله فى الابتدائى اوزن الكلام يا اسر ده انت طول عمرك عقلك كبير ليه تسيب الشيطان ېخرب بيتك انا بكره حاروح لمياده واعرفها انها حامل واتكلم معاها وانت لازم تنهى الموضوع ده وتقف جنب مراتك وتاخد حقها قوم ياحبيبى خدلك شاور واتوضا وصلى ركعتين لله وكلم رجالتك يمشوا الشباب اللى فى المخزن احنا مش عاوزين مصايب
اسر بأستسلام حاضر يا توحه انا حتصرف بس رجعى مياده انا ممكن اموت لو سابتنى
توحه سيبها على الله يا ابنى
خرجت توحه من غرفه اسر وراحت لغرفتها وهى بتفكر ازاى تحل الموضوع ده مع مياده هى عارفه ان اسر غلطان لكن كان عذره انه بيعشق مياده فضلت توحه تدعى ربنا انه يوفقها وتقدر تحل المشكله وترجع مياده بيتها لكن كمان قررت تعلم اسر درس انه يدى مياده حريتها ويثق فيها ويكتفى بحبها ليه دليل على ثقته فيها
فى نفس الوقت اللى كان اسر بيحكى فيه لتوحه عن اللى حصل كانت مياده وصلت هى وامها البيت وابوها كان بيسألهم لكن مياده كانت مفضله السكوت
الاب يابنتى لازم افهم انتى طالبه الطلاق ليه
الام مش راضيه تقولى حاجه من واحنا فى القصر
مياده پبكاء انا عاوزه ارتاح يا بابا وبعدين نتكلم
الاب خديها يا ام مياده ترتاح دى لسه خارجه من المستشفى وانا حكلم اسر افهم منه
مياده بصړاخ لا ماحدش يكلمه انا حرجع تانى
لسه بتكمل الكلام كانت وقعت على الارض مغميه عليها
الام بنتى قومى ياحبيبتى ياترى فيكى ايه
الاب شيليها معايا ياستى انتى ده وقته
شالها ابوها وامها سندتها معاه ونيموها على سريرها ونزل والد مياده يدور
