الجزء الثاني بقلم اميرة حسن
انت في الصفحة 1 من 7 صفحات
وقعت من ايدى السلسة فى نفس اللحظة اللى فتح فيها باب الاوضة وقرب منى وقالى انتى بتعملى ايه هنا
بلعت ريقى وانا ببصله بخو ف قولت بلجلجة ك..كنت..كنت بروق
رد عليا بعصبية ايه النضافة نزلت عليكى مرة واحدة! ......وقرب منى اوى وهو باصص فى عينى وقالى متطرنيش اقفل عليكى باب اوضتك بالمفتاح الاوضة دى متعتبهاش تانى انتى ساااااامعة.
بصلى وقالى نسيت المحفظة جيت اخدهاعندك مانع
قربت منه وقولتله طب ممكن اعرف انا هفضل كدة لحد امتى
رد بكل سهوله قالى كدة اللى هو ازاى قاعدة فى شقة طويلة عريضة وفيها كل اللى تحتاجيه ومتجوزة من اكبر رجال الاعمال فى البلد عايزة ايه تانى
ابتسم بأستهزاء وقالى فكرينى كدة بالكلمة اللى قالهالى ابوكى اخر مرة اصل انا بنسى كتير اليومين دول.
عينى رغرغت بالدموع وانا بقوله كله بسببك بابا قال كدة عشان كان تحت ضغط وبكرة يلاقينى ويجى ينقذنى منك.
ضحك جامد وقالى طب قولى والله كدة..طب مسألتيش نفسك انا عرفت ازاى انك بنت حسن المهدى.!!
قاطعنى وقالى هقولك اليوم اللى مشيتى من عندى فيه وكنت هدوسك بالعربية كان نفس اليوم اللى ابوكى نشر صورتك فى الجرايد عشان سبب اختفائك وقتها عرفت انا هطعنه ازاىبس للاسف ودة اللى كنت متوقعه من واحد زيه انو بعد اخر مكالمة معاه ليكى مسح الخبر ونشر خبر وفاتك.
قومت بسرعة من على الكرسى وقربت منه وقولتله بلهفة وانا مش قادرة اصدق كلامه يعنى انت ملمستنيش!
قرب وشه من وشى وبصلى فى عينى جامد وقالى مبقربش من حد مش عايزنى .
قاطعنى وقالى انتى مسألتنيش عشان اقولك وفكرتى كدة بمزاجك شكلك كنتى بتنامى تحلمى بيا.
لقيت نفسى ابتسمت بس مش على كلامه على انى لسة زى مانا وملمسنيش فالقيته ابتسم بأستهزاء وقالى لو كنت اعرف ان الخبر دة هيفرحك كدة مكنتش قولتهولك.
تجاهلت كلامه بس ابتسامتى اختفت لما افتكرت ان بابا باعنى ونشر خبر وفاتى ونهانى بسهوله وكمان مصطفى حب طفولتى اتخلى عنى ومصدقنيش لقيت نفسى ببصله وعقلى بيقنعنى ان دة الوحيد اللى عايزنى وواقف جمبى ....بعدين فكرت انو لا هو عايزنى عشان ينتقم من بابا عن طريقى بس دلوقتى بابا باعنى وهو برضه لسة متمسك بيا لقيت نفسى بقوله بتوهان طب ليه
سألته بأهتمام ليه اتجوزتنى
قرب منى وقالى كفاية اسئله بقا وادخلى نامى.
وقبل مايمشى قولتله بلهفة واصرار بس انا عايزة اعرف انت ليه اتجوزتنى اصلا
تجاهل سؤالى وفتح باب الشقة وخرج وقفل بالمفتاح فضلت اخبط جامد بس لا حياه لمن تنادي.
تانى يوم لما صحيت برضه ملقتهوش فى الشقة نفخت بقله حيلة وعقلى بيقولى ادخل اوضته تانى بس افتكرت تحذيره ليا امبارح وبرضه عندى فضول شديد اعرف هو مخبى ايه فى الاوضه عشان ېخاف انى ادخلها كنت بقدم خطوة وارجع خطوة لحد ماقررت انى ادخل واللى يحصل يحصل..
ولما دخلت اتفاجئت بيه نايم على السرير وتقريبا مش لابس غير بنطلون بيتى كنت هلف وارجع تانى بس سمعته بيقول شهد
استغربت وبصتله تانى لقيته عرقان اوى وبيقول كلام مش مفهوم ومن ضمنه حامل لأ سبوها السى دى شهد
ومرة واحدة قام مڤزوع فبرقت عينى من الخضة وفضلت ابربش بعينى عشان استوعب اللى بيحصل لحد ما فاق شويه وقالى بعصبيه انتى بتعملى ايه عندك انا مش قولتلك متعتبيش هنا تانى
لقتنى بقوله بتوهان هى مين شهد
وأنتى مالك ...وقالى بكل صوته اطلعى برررررررة
خۏفت منه وفعلا طلعت جرى على اوضتى وانا بفكر فى مين شهد دى اللى كان بينطق اسمها وهو نايم