الجزء الثاني بقلم اميرة حسن

سيعانى لحد ماالتاكسى وقف فى المكان اللى قولتله عليه وبعدين قولتله ثوانى وهجبلك الفلوس والله مش ههرب
رد قالى روحى يابنتى مستنيكى انتى شكلك محترمة
ابتسمتله وبعدين جريت على ورشة مصطفى خطيبى القديم ولما دخلت لقيت صديقه فاروحت عنده ونادينه كريم
استغرب لما شافنى وجه عندى وقالى حوربسم الله الرحمن الرحيمازاى!!! دة لسة ناشرين خبر وفاتك
افتكرت كلام أسر لما قالى ان بابا نشر خبر وفاتى وفعلا مكدبش عليا فاهزيت راسى وقولتله بسرعة هفهمك بس انا معيش فلوس احاسب التاكسى فامعلش أ....
قاطعنى وقالى بجدعنته المعتادة اهدى طيب فين التاكسى وانا هحاسبه.
وفعلا دليته على التاكسى وشكرته ورحت جرى على بيت مصطفى وخبطت جامد لحد ماولدته فتحتلى وكان اندهاشها بيا زى رد فعل كريم بالظبط.
قولتلها بترجى ماما سعاد قوليلى فين مصطفى انا عايزة اشوفه عايزة اقوله الحقيقة هو فين قوليلى 
صدمتنى بردها مصطفى عند خطيبته دلوقتىانتى ايه اللى رجعك تانى اما صدقت اقنعته انك واحدة خاېنة ومتستهلهوش .
دموعى نزلت وانا بقولها ايه الكلام دة ازاى مصطفى يخطب حد غيرى وينسانى بالسهوله دى مستحيل اصد....
ردت عليا من غير شفقة وقالتلى امال انتى فاكرة ايههيفضل طول عمره يبكى عليكى مش وانتى مخطوباله سلمتى نفسك لواحد غيره ايه شيفاه مش راجل عشان يرضى بيكى ولا ايه انا ابنى الف مين يتمناه ابعدى عنه بقا عشان انا اللى هقفلك المرادى
ضفلت تقول كلام كتير ومسكتتش اما انا فامنطقتش كلمة ونزلت وسبتها وانا دموعى على خدى منشفتشوفضلت قاعدة فى بير السلم مستنية مصطفى لانى مستحيل اصدق انو نسانى دة حب طفولتى اللى فتحلى عينى على الحب وانا عملت كل دة عشانه مستحيل ينسانى بسهوله دى انا اصلا جيت عشان اقوله انى لسة زى ماانا وهيعتزرلى على كلامه ليه اخر مرة وكل حاجة هترجع زى ماكانت....
فضلت اقنع نفسى بالكلام دة لحد ما مصطفى وصل ووقف قدامى وهو مصډوم من وجودى وقالى حور
ابتسمت بحزن وقولتله بابا موتنى وانا عايشة يامصطفى انا بس عيزاك تدينى فرصة واحدة اشرحلك اللى حصل معايا وهسيب قلبك يقرر اذا كان هيصدقنى ولا لا
واخيرا روحنا قعدنا فى كافيه وحكتله القصة من اولها بس مقدرتش اقوله بجوازى وان انا لسة على زمته لانى لحد الان مش قادرة اصدق انى هكون لحد غير مصطفى ببص لمصطفى لقيت الدموع فى عينه وبيقولى كل دة حصلك وانا مش موجود جمبك ليه مقولتيش كدة من الاول
رديت بدموع انت معطتنيش فرصة وبعدين انا مكنتش اعرف انه ملمسنيش واول ماعرفت انت اول حد جه فى بالى بابا خلاص مش عايزنى يامصطفى ماسبنيش انت كمان.
قالى بعصبية انا هقتلهوحياه كل دمعة نزلت من عيونك لأقتله.
فاجئة لقيت أسر موجود فى نفس المطعم وقرب علينا وقال لمصطفى وكأن شرار طالع من عينه طب انا قدامك اهو ورينى شطارتك ..اما بقا مراتى فاحسابها عسير .
كنت واقفة جسمى كله بيرتعش وعيونى رغرغت بالدموع كانت دموع الخو ف والقهر فى نفس الوقت اللى لقيت مصطفى قام من مكانه ووقف قدام أسر وعينه فى عينه وبيقوله پحقد موتك على ايدى ياكلب
ابتسم أسر أبتسامته المستفزة وقاله اللى بيقول هعمل مبيعملش انا عايز فعلولا ايه ياحور
كنت مصډومة من اللى بيحصل وقعدت على الكرسى من كتر ما انا مش قادرة اتمالك نفسى وفاجئة لقيت مصطفى ضړب أسر بوكس فى وشه وقاله بعصبية متنطقش اسمها على لسانك ياو
الناس اللى فى الكافيه اتجمعو علينا وبعضهم ماسكين مصطفى وبعضهم ماسكين أسر وشوية واقفين يتفرجو كاعادة المصرين 
لحد ماصاحب المكان جه وقال بعصبية ايه التهريج اللى بيحصل دة انتو هنا فى مكان محترماتفضلو برة ياأساتذة
فك أسر نفسه من الناس اللى حواليه وجه عندى مسك ايدى بقوة ولسة هيمشينى وراه لقيت مصطفى زقه بقوة بعيد عنى والاتنين مسكو فى بعض والناس مش عارفة تسلك بينهم وكل واحد فيهم وشه احمر من كتر الډم وانا واقفة مكانى بعيط وبس ومش عارفة اعمل ايهوللاسف أسر اللى أتغلب عليه وسابه مرمى على الارض ووقف قدامه وقاله بنهجان لسة حسابى معاك مخلصش فاخاڤ على نفسك
بصيت على مصطفى لقيته فاقد الوعى ولسة هجرى عليه وانا بقول مصطفى
لقيته مسكنى