الجزء السادس والاخير بقلم اميرة حسن

اللحظة اللى سمعت اسر بيقول بفزع حووووووووووور
وبرضه فى نفس اللحظة اللى قدرت اضرب رصاصة على الجنزير اللى أسر مربوط بيه وقدرت بكدة افك أسر وحدفتله سلاحى فى نفس الثانية اللى ضړب فيها رصاص على عاصم فى رجله فاوقع على الارض وانا لقيت جسمى ساب من اللى حصل وان دة كله حصل فى اقل من ثانية
ببص لقيت أسر جرى على عاصم وضغط على رجله المصابه بالړصاص فاسمعت صړيخ عاصم وأسر بيقوله بكره اوعى تفكر انى ھقتلك واريحك ياعاصم انا هخليك تتمنى المت ومش هطوله.
ولقيته بيضغط اكتر على رجله وفضل يضرب فيه بكل قوته ويضربه برجله بقوة اكبر وبيقوله بكل صوته ايه ذنب مراتى وابنى باكلب عشان تقتلهم.
وعلى كل ضربه كان بيزعق ويقول ليه لييييييييه ليه.
جريت على اسر وسحبته بقوه وانا بقوله بدموع كفاية يأسر.
حقيقى كانت اول مرة اشوف دموعه كان بيعيط فى حضنى پقهر فاضميته اكتر وانا سامعه صوت شهقه عياطه .
وفاجئة سمعنا صوت عاصم بيكح ويطلع ډم من فمه اثر ضړب أسر عليه فابعد عنى اسر ورحله تانى بس المرادى كان أسر ماسك سکينه فى ايده وقال لعاصم وهو مرمى على الارض انا هعمل فيك اللى ميخطرش على بالك.
ومرة واحدة لقيته صړخ بأعلى صوته وفاجئة لقيته قطعله ايده الاتنين بالسکينة بكل قوة فحطيت ايدى على عينى بسرعة وانا سامعة صړيخ عاصم اللى جاب اخر الدنيا ولما فتحت شوفت منظر بشع قشعرلى جسمى وكان أسر متلطخ بدم عاصم حسيت بنفسى بتلعى ورجعت ولما بصيت لاسر بنهجان لقيت عينه حمرا من الغض ب وهو بيقوله دة احسن عقاپ ليك ياكلب قطعتلك ايدك اللى مدتها على مراتى وابنى واللى كانت سبب فى عما بنتى وهسيبك سايح فى دمك ومش هشفق عليك لحظة.
صوت صړيخ عاصم مش بيطلع من دماغى واخر حاجة فكراها قرب أسر منى وهو بيقولى بنهجان دى النهاية الضلمة اللى كنت فيها امسكى ايدى وخدينى للنور .
محستش بنفسى غير وانا مغمى عليا بين ايده.
معرفش بعد قد ايه فوقت بس لقيت نفسى قومت مڤزوعة وببص حواليا لقتنى فى نفس الاوضة اللى كنت كل مااهرب منها ارجعلها تانى فى الشقة اللى كانت بالنسبالى سجن فكرت نفسى بحلم بس لقيت أسر دخل الاوضة وقرب منى وقالى بأبتسامة حنونة معقول بقالك يوم كامل نايمة!
حاولت اعدل نفسى عشان اقوم بس كنت حاسة بتعب فى كل جسمى فالقيته قرب اكتر وساعدني عشان اقعد فاقولتله بأستغراب انا جيت هنا أمتى وازاى انا مش فاهمة حاجة
باس كف ايدى وقالى هفهمك.
قولتله بأستغراب هو ايه اللى حصل وانت ازاى اتخطفت و..وعليا ..عليا فين 
رد بهدوء ممكن تهدى وتدينى فرصة افهمك.
بلعت ريقى وسكتت والاحداث اللى حصلت بتمر فى عقلى لحد ما قالى لما كنتى قاعدة معاه كنت شايفك على فون عليا وكان جوايا شعور غريب ومش مطمنله فقولت لعليا تدى التسجيل اللى معاها لرجالة عاصم ولما طلعت من الحفله اخدونى معاهم وربطونى زى ماشوفتى وكل دة كان بمزاجى عشان معرضش حياتك للخطړ واكون معاكى .
استغربت اوى وافتكرت انى لما كنت قاعدة مع عاصم جه واحد من رجلته قاله حاجة خلته يقولى تعالى معايا فابصيت لأسر وقولتله طب وجبتنى هنا ازاى 
قالى لما اغمى عليكى اخدتك على المستشفى والدكتور عطاكى بينج لان كانت اعصابك تعبانة من اللى شوفيه وبعد ساعة مفقتيش فادكتور طمنى ان دة تأثير البينج فأخدتك بالعربية وجينا هنا ولعلمك كنتى بتصحى وترجعى تنامى تانى.
سألته طب واشمعنا هنا
قالى وهو باصص فى عينى وماسك ايدى جبتك هنا لان حياتنا ابتدت هنا وكنت عايز اسيب ذكرى حلوة قبل مانمشى
بصيت حواليا وبعدين بصتله وقولتله كويس انك جبتنى هنا تانى 
استغرب وقالى اشمعنا بقا
ابتسمت وكلمته بطريقته هتعرف دلوقتى.
ابتسم وقالى احنا فينا من الالغاز دى
قولتله بأبتسامة مرة من نفسى 
وبعدين قومت بهدوء وطلعت على الصاله وفتحت المسجل واخدت منه شريط اللى فيه صوت مامت زينه وبصيت لأسر وقولتله اخر مرة اخدتنى من هنا ملحقتش اخده معايا بالذات ان زينه متعلقة بصوت ممتها اوى.
لقيته باس ايدى الاتنين وقالى بسعادة حبيت تفكيرك وفاجئتينى.
ابتسمت وقولتله عايزاك تعرف ان زينه هى اللى خلتنى