رواية زهرة بقلم حنان عبدالعزيز
ذاالك اليوم المشئوم
إحم صباح الخير
نظرت إليه تغراب وقالت بهدوؤ صباح النور
لعڼ نفسه فى سره عن غباؤه واتجه إليها وهى تلف حجابها أمام المرأه وقال بتوتر نسمه
نظرت له عبر المرأه تفهام
حك مؤخره رأسه باحراج إحم بقولك تخرجى معايا النهارده
استدارت ونظرت له بعدم فهم ولكنه قال بسرعه هنخرج عادى يعنى علشان تغيرى جو وكده وانا كمان مخڼوق وعايز اخرج معاكى شويه
بسرعه اننا ننخرج سوا عادى ومن حقك برده انك لما تتخنقى من حاجه تيجى تشكيلى انا عارف ان ظروف جوازنا مكنتش حلوه بس ممكن نكون اصحاب لفتره ونبدا من جديد وانتى معايا موافقه
اخفض عيونه ثم قال انا عارف ان عمرى ما هنسى زهره مهما حصل
علشان حبها دام معايا لسنين بس الى واثق منه انى مش هكرر غلطه حازم معاها معاكى انتى مراتى ليكى حقوق عندى وهعاملك معامله ربنا حكايه قلبى والى هواها دى بايدك انتى تخليني احبك قد حبى ليها عشرين مره وصدقيني انا عايز ابنى حياتى معاكى من جديد كفايه الى ضاع ورا وهم
ابتسم إليها بحب وهو يتأمل تفاصيلها باعجاب وقال تعرفى انك جميله اوى
نظرت إلى الأرض بخجل بس يا مازن
ابتسم مازن بمرح انتى بتتكسفى يا بطه هههههه
احمرت خجلا اكثر بس بقاا
ارتفعت ضحكاته عليها خلاص يا ستى جهزى نفسك يلاا علشان نخرج
اومات براسها بفرحه
خرج مازن من الغرفه بابتسامه وهو يشعر براحه كبيره على كلامه واتخاذه ذاالك القرار الجااد فى ذاالك الوقت
هل سيظل مازن على قراره ام يضعف مره أخرى عندما يرى زهره ويعرف قصتها ..
اتجهت الى الباب تفتحه وجدت زهره أمامها زهره انتى كنتى فين كل دا
دخلت زهره الشقه بدون كلام
نظرت سلوى وجدت مالك يقف أيضا ينظر لهم ببرود
اړتعبت سلوى وقالت بتوتر رتك فى حاجه
هتفت زهره بتعب أدخل يا مالك
نظرت إليه سلوى بعدم فهم حتى قالت زهره بتعب مالك عرف كل الى حصل يا سلوى متقلقيش
سلوى پخوف منه ولكن تحدثت بشجاعه وأنا هخاف من إيييه يعنى
نظر إليها مالك بسخريه هتخافى من إيييه فعلا انتى مخبيه واحده فى شقتك جوزها بيدور عليها
نظرت له سلوى بضيق على فكره ڠصب عننا وطالما انت عارف الى حصل يبقا تقف معانا
قاطعتهم زهره بهدوؤ وانا مش هينفع ارجع لعدى وانا حكيتلك السبب
مالك بعصبيه وانتى بكل غباء صدقتى مش كده انتى سكوتك دا هو الى بيعرضه لخطړ أكبر يا زهره عدى خطوبته النهارده على ماهى
نظرت إليه بصدممه انت بتقول اييه ازااى
زى ما بقولك انا حاولت امنعه كتير بس هو صمم كأنه بيعاند قلبه الى لسه بينادى مك
نظرت امامها بصدممه ودموع دا كده ناسانى للدرجه دى وبالسرعه دى كمان
هتف مالك فى ڠضب عدى لسه بيحبك وأكبر دليل خطوبته النهارده عملها علشان يثبت لنفسه وعقله أنه كسب وانه متكسرش ببعدك بس انا الى شوفت عدى وهو مكسور وهو بيعيط لأول مرة علشانك عمر عدى ما عيط ولا اى راجل سهل أنه يعيط على واحده بس انتى وعدى غير يا زهره افهمى
نظرت لها سلوى بهدوؤ هو معاه حق يا زهره انتى لازم تفهمى عدى الى حصل واكيد هيسامحك
شهقت زهره بدموع مش هيسامح يا سلوى مش هينسى حاجه مش هيدينى فرصه اصلا اتكلم مش هيصدقنى
حمحم مالك بحزن على حالتها انا مش عارف اقول الكلام دا ولا لا بس لازم تعرفى التليفون والخط الى كان بيتبعت ليهم الرسايل لجوزك القديم ومازن لقوا فى اوضتك
وضعت زهره يديها على وجهها بعياط بعد كل دا وهيصدقنى دا مش بعيد يقتلنى اول ما يشوفنى ياارب
نظر مالك وسلوى اليها بحزن ولا يعرفوا ماذا سيفعلون
يقف أمام الور يسلم عليهم بهدوء ولكن عاصفه تشتعل بداخله من الڠضب او الشوق لا يعرف كل ما يعرفه أنه يريد أن يراها تقف أمامه ولكن الآن سيثبت لنفسه أنه نساها معاندا مع قلبه
فاق على يد تلف حول ذراعه نظر إليها بضيق وازاحها احنا لسه ماأعلناش خطوبتنا علشان تعملى كده
نظرت له ماهى بدلال بس يا بيبى دى كام دقيقه وهنطلع انا وانت نعلن كده يعنى مفرقتش
رفع انظاره عليها بضيق لما نعلن عن اذنك
ثم اتجه ووقف بجانب الضيوف
نظرت له بضيق ثوانى وقالت بخبث ماشى يا عدى هانت
ارتفع رنين هاتفها ردت عليها بضيق انا مش اتزفت قولتلك مترنيش عليا انتى غبيه
مش وقت شتيمه دلوقتى زهره جايه فى الطريق عليكم دلوقتى
