قصة فارس وحياة الفصل التاسع عشر والعشرون والاخير
بعد فتره خرجت حياه من المستشفى وكانت اتحسنت كتير جدا وكمان البيبى اتحسن بس لسه فى الحضانه وحددوا ميعاد فرح سليم وهدى وياسمين ونوح وبدر وورد
يوم الفرح اكبر فرح فى الصعيد يليق بعائله المنشاوى
فى جناح حياه وفارس تحديدا كانت حياه قاعده والډمۏع فى عنيها وكان فارس خارج من الحمام بياخد شاور
فارس / مالك يحياتى
حياه بډمۏع وشهقات / كان نفسى ابقى عروسه ويتعملى فرح
فارس بحب / معلش ياحياتى وبعدين انا مش عايز العين تكون عليكى ولا حد يشوف جمالك غيرى
حياه پحژڼ / ماشى انا هروح الجناح اللى فيه البنات عشان اجهز معاهم
حياه ببتسامه / ربنا ميحرمنى منك ياحبيبى
فارس / ولا منك ياحياه فارس الصعيد اه وبالمناسبه انا كلمت المستشفى وقالولى ان فهد خلاص بقا كويس وهيطلع كمان اسبوع من الحضانه
حياه بفرحه / بجد انا نفسى اشيله واشبع منه
فارس / أنشاء الله ياقلبى بس لما انا اشبع منك الاول وغمزلها
ابتسمت حياه وسابته ومشيت وراحت جناح البنات ببتسامه وحب
حياه بحب / نفسى اشوفكوا بالفستان الابيض هيبقا عامل ازاى عليكوا هتبقو سندريلات
ورد / واحنا كمان نفسنا نشوفك بالفستان الابيض
حياه ابتسمت پحژڼ لاحظته هدى
هدى ببتسامه / اى رأيك ياحياه تخلى الميكب ارتست تحطلك وتزوقك
حياه / انا هحط لمسه ميكب خفيفه لنفسى عشان مش بحب الميكب التقيل
بعد اصرار كتير من البنات وافقت وحطت ميكب خفيف ولاكن جميل جدا
البنات بنبهار من جمالاها / واو انتى شبه الحريه
حياه بفرحه وهى بتدوخ / بجد شكلى حلو
