الجزء الاول بقلم اميرة حسن

شرفىوخطيبىوهجيب لاهلى العاړ لا لا مستحيل انا مينفعش اعيش يارب سامحنى .
بصيت لقيت عربيه جايا من بعيد وقفت فى نص الطريق وغمضت عينى 
وانا بدعى ربنا يسامحنى لحد ماسمعت صوت العربيه بيقرب منى ضغط على عينى اكتر والصوت بيقرب اكتر كنت خلاص على حافة المت وكان بينى وبين العربية سنتيمتر ولكن على اخر لحظة العربية وقفت فتحت عينى لقيته جوة العربية وبيبصلى بنفس الابتسامة المستفزة ودى كانت اخر حاجة شوفتها قبل مايغمى عليا.
فتحت عينى لقتنى جوة نفس الاوضه اللى كل ماأمشى ارجعلها تانى بصيت على ايدى لقيت فيها كانولا ومحلول متركب فيها شلتها رغم الۏجع اللى حسيت بيه وقومت من على السرير بضعف وخرجت بره الاوضه ودورت فى كل الشقة مش لاقيه حد وكمان باب الشقة مقفول بالمفتاح يعنى انا كدة اتحبست طل عت على البلكونه لقيت انى فى الدور العلوى ومهما صړخت محدش هيسمعنى افتكرت كلامه ليا لما قالى لا حلوة أياك تلمسنى تانى دى بصى ياقطة الورقة اللى بنا لسة فى الحفظ والصون ووقت ماأعوزك مسمعكيش تقولى غير حاضر. ونعم اتفقنا.
خدت نفس عميق وقولت فى سرى واحد حقېر ربنا ينتقم منه انا لازم ادور على الورقه دى عشان اخلص منه بقا.
وفعلا دورت فى كل الاوض مرة واتتين وعشرة وبرضه مش لاقيه حاجة قعدت على الارض وض مېت رجلى عليا وفضلت اعيط پقهر وافتكر معامله مصطفى وكلامه ليا وقسوه قلبه ومن الناحية التانية افتكر الورقه العرفى اللى بينى وبين الحقېر دة وازاى هتخلص منه طب واهلى زمانهم قالبين عليا الدنيا وياترى مصطفى قالهم ولا لسة طب وهيعملو ايه لما يعرفو يارب انا تعبت ارحمنى .
من التفكير والتعب نمت على الارض وصحيت على اكتر صوت بكرهه بيقولى شكلك ملكيش فى العز ورغم كل الاوض دى برضه نايمة على الارض.
قمت وقفت قدامه وبصتله بأستحقا ر العز اللى يجى من وشك يبقا شړ بالنسبالى .
قرب عليا خطوة ونفس نظرة الشړ فى عينه قالى لمى لسانك احسنلك مش كتر خيرى ان على اخر لحظة وقفت العربية ومنهتش حياتك وكان زمانك مرميه دلوقتى ولا حد سأل فيكى.
عليت صوتى وانا بقوله الخير اللى يجى منك مش عيزاهوياريتك سبتنى مت عشان ارتاح منك
ابتسم ببرود وقالى لا لسة ليكى لازمة ......وقرب وشه
وهمس فى ودنى بقا انتى تبقى بنت حسن المهدى والله وقع ومحدش سما عليه.
زقيته بعيد عنى وقولتله بعص بيه اياك تقرب من بابا ولا اى حد من اهلى انت سامع.
قال بستهزاء حاضر. تحت امرك يامولاتى اى اوامر تانية.
قربت صوبعى من وشه وقولتله والله العظيم لو قربت على حد من اهلى سواء بابا او اختى والله هقت لك.
مرة واحدة لقيته مسك ايدى ولفها ورا ضهرى بالقوة وقرب منى وقالى أنا مبتهددش ومش عيله زيك اللى تخوفنى انا آسر وأنتى آسرتى يعنى انا أمر وانتى تنفذى عارفة ليه
غمضت عينى لما قرب وشه من ودنى وهمس عشان انا قدرك
وبعدها زقنى جامد لدرجة انى وقعت على الارض وبصتله والدموع فى عينى فاكمل كلامه وهو بيشاور عليا وبيقولى اهو دة مقامك انتى واهلك كلهم هنا تحت رجلى وخديها وعد منى هخلى ابوكى يركعلى وبرضه مش هسامحه.
دموعى نزلت من الڼار اللى فى قلبى وانا بقوله يااااه لدرجادى پتكره بابا !
كان عملك ايه ولا انا عملتلك ايه عشان تعمل فينا كدة! يأخى حرام عليك بقا.
فضلت اعيط قدامه وصوت عياطى بيزيد وهو واقف زى الصنم قدامى ومردش عليا ودخل الاوضه وهبد الباب .
قومت من على الارض وجريت على باب الشقة بس للاسف قفله تانى وأخد المفتاح معاه جوة طب اعمل ايه ياربى فضلت اخبط جامد على باب الشقة واصړخ عشان حد يسمعنى ويجى يساعدنى ياناااااااااس ياناااااااس الحقوووووونى.
لحد ماسمعت صوته من جوة الاوضه بيقولى متتعبيش نفسك محدش ساكن في العماره غيرنا.
جملته خلتنى افقد الامل وقعدت فى الارض جمب الباب وانا لا حول ليا ولا قوة وشويه ولقيته خرج من الاوضه بصلى وقالى جبت أكل ابقى كلى انا داخل اخد شاور لو طل عت لقيتك مكلتيش .......سكت شويه وقالى وهو